ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΩΜΟΥ - ΤΡΑΥΜΑΤΙΚΟ ή ΥΠΟΤΡΟΠΙΑΖΩΝ ΕΞΑΡΘΡΗΜΑ
Καθ' έξιν εξάρθρημα του αριστερού ώμου σε αγόρι 16 ετών
Καθ' εξιν οπίσθιο εξάρθρημα του ώμου δεξιά. Κορίτσι 13 ετών. Το εξάρθρημα είναι ανώδυνο και γίνεται κατά βούληση της ασθενούς.
Ο ώμος αποτελεί την άρθρωση με τη περισσότερη ελευθερία κινήσεων σε όλο το ανθρώπινο σώμα. Άμεσες ή έμμεσες ασκούμενες δυνάμεις μπορούν να μετατοπίσουν τη βραχιόνιο κεφαλή από την ωμογλήνη και να εξαρθρώσουν την άρθρωση.
Ο σημαντικότερος παράγοντας είναι το αν το εξάρθρημα οφείλετε σε τραυματισμό της άρθρωσης ή συμβαίνει πάντα κατά τη διάρκεια μιας συγκεκριμένης κίνησης.
Η διαφοροποίηση ανάμεσα στο τραυματικό και μη τραυματικό εξάρθρημα του ώμου είναι πολύ σημαντική διότι καθορίζει την περαιτέρω αντιμετώπιση.
Αν ο ώμος εξαρθρωθεί μια φορά μπορεί εύκολα να επαναληφθεί ένα ανάλογο επεισόδιο στο μέλλον. Όταν ο ώμος εξαρθρώνεται συχνά τότε το γεγονός αυτό ονομάζεται χρόνιο εξάρθρημα του ώμου ή αλλιώς καθ’ υποτροπή εξάρθρημα του ώμου.
Το εξάρθρημα μπορεί να είναι πρόσθιο, οπίσθιο ή με κατεύθυνση προς τα κάτω. Ο συχνότερος βέβαια τύπος είναι το πρόσθιο εξάρθρημα του ώμου όπου η κεφαλή του βραχιονίου γλιστρά προς τα μπροστά της ωμογλήνης (πρόσθια αστάθεια του ώμου). Η στάση του άνω άκρου που προκαλεί το εξάρθρημα είναι η στάση που υιοθετούν οι ρήπτες (άνω άκρο σε απαγωγή και έξω στροφή)
Γιατί συμβαίνει η αστάθεια στον ώμο;
Η αστάθεια στον ώμο συνήθως είναι το αποτέλεσμα ενός τραυματισμού που προκαλεί εξάρθρημα στην άρθρωση. Η αρχική αυτή κάκωση είναι σημαντική και πρέπει να αντιμετωπιστεί εγκαίρως.
Η ανάταξη του εξαρθρήματος σημαίνει να τοποθετηθεί στη θέση της η κεφαλή του βραχιονίου η οποία δεν βρίσκεται σε επαφή με την ωμογλήνη. Ο ώμος κλινικά φαίνεται να είναι φυσιολογικός αλλά η άρθρωση μπορεί να παραμείνει ασταθής.
Οι σύνδεσμοι και ο επιχείλιος χόνδρος που σταθεροποιούν την άρθρωση μπορεί να έχουν υποστεί βλάβη. Αυτό σημαίνει ότι τα εν γένει σταθεροποιητικά στοιχεία του ώμου έχουν διαταθεί ή έχουν αποσπαστεί – κοπεί και δεν μπορούν να προσφέρουν στη σταθερότητα του ώμου ειδικά σε συγκεκριμένες κινήσεις.
Ο ασταθής ώμος δημιουργεί προβληματισμό στον ασθενή διότι έχει πάντα την αίσθηση ότι μπορεί να ‘βγει’ η άρθρωση και να δημιουργηθεί ψυχολογική επιβάρυνση.
Σε μερικές περιπτώσεις η αστάθεια του ώμου μπορεί να προκληθεί δίχως προηγηθέν εξάρθρημα. Άνθρωποι που χρησιμοποιούν το άνω τους άκρο σε επαναλαμβανόμενη βάση ειδικά σε κινήσεις πάνω από το κεφάλι μπορεί να προκαλέσουν σταδιακή διάταση του αρθρικού θυλάκου.
Το φαινόμενο αυτό εμφανίζεται σε κολυμβητές, ακοντιστές καθώς και σε παίκτες του volleyball.
Η σταδιακή εξασθένηση των σταθεροποιητικών στοιχείων λόγο της διάτασης των, μειώνουν την δύναμη των μυϊκών ομάδων της άρθρωσης και επιδεινώνουν την αστάθεια. Σταδιακά τα γεγονότα αυτά προκαλούν ερεθισμό της άρθρωσης, φλεγμονή και τέλος έντονο πόνο.
Οι γενετικοί παράγοντες τέλος με τη ποιότητα του συνδετικού ιστού του σώματος του κάθε ανθρώπου δημιουργεί ελαστικότερους συνδέσμους οι οποίοι διατείνονται πολύ εύκολα τόσο ώστε δεν μπορούν πια να προσφέρουν την απαιτούμενη σταθερότητα και δημιουργούνται εξαρθρήματα ευκολότερα όχι μόνο στον ώμο αλλά και σε άλλες αρθρώσεις του σώματος.
Τι συμπτώματα προκαλεί;
Τραυματικό εξάρθρημα του ώμου
Ο ασθενής κρατά το πάσχων άνω άκρο σε ελαφρά απαγωγή. Δεν μπορεί να ακουμπήσει το βραχίονά του στα πλευρά του λόγω της εξαρθρωμένης θέσης της άρθρωσης και τον μεγάλο πόνο που προκαλεί. Η μορφολογία και το σχήμα του ώμου διαφέρει σε σχέση με την υγιή πλευρά.
Χρόνιο επαναλαμβανόμενο εξάρθρημα του ώμου
Ο ασθενής αναφέρει προηγούμενο επεισόδιο εξαρθρήματος. Είναι σημαντικό αν το προηγούμενο εξάρθρημα ανατάχτηκε εύκολα ή χρειάστηκε να λάβει ο ασθενής γενική αναισθησία. Το τελευταίο φανερώνει την τραυματική αιτιολογία του εξαρθρήματος. Κατά τη διάρκεια της κολύμβησης μπορεί να εξαρθρωθεί ο ώμος και να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή του ασθενούς.